Continues from the last month…
Interestingly, contrary to the progressive-Sikh groups, the Guru points out the life and its forms in context of getting rid of its cycle; please read on, it is about not indulging in Maya but in His love:
ਜੋ ਆਵਹਿ ਸੇ ਜਾਹਿ ਫੁਨਿ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਘਟੈ ਨ ਵਧੈ ਉਤਾਹਿ ॥
ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥ ਧੰਧਾ ਮੁਆ ਵਿਗੂਤੀ ਮਾਇਆ ॥
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਸੀ ਕਿਸ ਕਉ ਮੀਤੁ ਕਰੇਉ ॥
ਜੀਉ ਸਮਪਉ ਆਪਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਦੇਉ ॥
ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਤਾ ਤੂ ਧਣੀ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਮੈ ਓਟ ॥
ਗੁਣ ਕੀ ਮਾਰੀ ਹਉ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਮਨਿ ਚੋਟ ॥੪੩॥
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਘਟੈ ਨ ਵਧੈ ਉਤਾਹਿ ॥
ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥ ਧੰਧਾ ਮੁਆ ਵਿਗੂਤੀ ਮਾਇਆ ॥
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਚਾਲਸੀ ਕਿਸ ਕਉ ਮੀਤੁ ਕਰੇਉ ॥
ਜੀਉ ਸਮਪਉ ਆਪਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਦੇਉ ॥
ਅਸਥਿਰੁ ਕਰਤਾ ਤੂ ਧਣੀ ਤਿਸ ਹੀ ਕੀ ਮੈ ਓਟ ॥
ਗੁਣ ਕੀ ਮਾਰੀ ਹਉ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਤੀ ਮਨਿ ਚੋਟ ॥੪੩॥
Jo āvahi se jāhi fun ā-e ga-e pacẖẖuṯāhi.
Lakẖ cẖa-orāsīh meḏnī gẖatai na vaḏẖai uṯāhi.
Se jan ubre jin har bẖā-i-ā. Ḏẖanḏẖā mu-ā vigūṯī mā-i-ā.
Jo ḏīsai so cẖālsī kis ka-o mīṯ kare-o.
Jī-o sampa-o āpṇā ṯan man āgai ḏe-o.
Asthir karṯā ṯū ḏẖaṇī ṯis hī kī mai ot.
Guṇ kī mārī ha-o mu-ī sabaḏ raṯī man cẖot. ||43||
In essence: Those who come shall go also; being into Maya, they continue to repent. For them, there are eighty-four kinds of existences that do not decrease or increase. Those ones who are in love with the Creator are saved, because in His love, their desire for worldly valuables goes away and their strife ends. Whoever we see is bound to go; whom should we befriend? Only permanent is the eternal Creator who is my support and I surrender my mind and body to Him. Through the Guru’sinstruction, the mind is inspired. With the virtue of praising the Creator, one’s conceit (ਹਉ) is eradicated.
In the following, the Guru asks the followers to follow what is being said instead of falling for the Maya pursuits:
ਰਾਣਾ ਰਾਉ ਨ ਕੋ ਰਹੈ ਰੰਗੁ ਨ ਤੁੰਗੁ ਫਕੀਰੁ ॥
ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥
ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥
ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥
ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥
ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥
ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥
ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਕੋਇ ਨ ਬੰਧੈ ਧੀਰ ॥
ਰਾਹੁ ਬੁਰਾ ਭੀਹਾਵਲਾ ਸਰ ਡੂਗਰ ਅਸਗਾਹ ॥
ਮੈ ਤਨਿ ਅਵਗਣ ਝੁਰਿ ਮੁਈ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਕਿਉ ਘਰਿ ਜਾਹ ॥
ਗੁਣੀਆ ਗੁਣ ਲੇ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਕਿਉ ਤਿਨ ਮਿਲਉ ਪਿਆਰਿ ॥
ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾਂ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
ਅਵਗੁਣੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ ਗੁਣ ਭੀ ਵਸਹਿ ਨਾਲਿ ॥
ਵਿਣੁ ਸਤਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਜਿਚਰੁ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪੪॥
Rāṇā rā-o na ko rahai rang na ṯung fakīr.
Vārī āpo āpṇī ko-e na banḏẖai ḏẖīr.
Rāhu burā bẖīhāvalā sar dūgar asgāh.
Mai ṯan avgaṇ jẖur mu-ī viṇ guṇ ki-o gẖar jāh.
Guṇī-ā guṇ le parabẖ mile ki-o ṯin mila-o pi-ār.
Ŧin hī jaisī thī rahāʼn jap jap riḏai murār.
Avguṇī bẖarpūr hai guṇ bẖī vasėh nāl.
Viṇ saṯgur guṇ na jāpnī jicẖar sabaḏ na kare bīcẖār. ||44||
In essence: None of the kings, or the nobles, or the poor, or the rich, or the beggar is to stay here (forever). All go by their turns; no one can comfort others (because one who comforts others has to go also). The path is pernicious and dreadful; it’s like passing through impassable ocean. I suffer horribly in repentance because of my bad deeds. Without any virtue, how can I go to my home (to my Master). The virtuous ones have met Ekankar, how can I meet Him? (Answer) If I contemplate and remember Ekankar in my mind, I can also be virtuous like them. The mortal is filled with sins but virtues are also within him. Without having the Satiguru and practicing his shabda, the virtues are not realized
ਲਸਕਰੀਆ ਘਰ ਸੰਮਲੇ ਆਏ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ॥
ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥
ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥
ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥
ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥
ਕਾਰ ਕਮਾਵਹਿ ਸਿਰਿ ਧਣੀ ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛੋਡੇ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿ ॥
ਗੜਿ ਦੋਹੀ ਪਾਤਿਸਾਹ ਕੀ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ ॥
ਚਾਕਰੁ ਕਹੀਐ ਖਸਮ ਕਾ ਸਉਹੇ ਉਤਰ ਦੇਇ ॥
ਵਜਹੁ ਗਵਾਏ ਆਪਣਾ ਤਖਤਿ ਨ ਬੈਸਹਿ ਸੇਇ ॥
ਪ੍ਰੀਤਮ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਕਰੇਇ ॥੪੫॥
Laskarī-ā gẖar sammle ā-e vajahu likẖā-e.
Kār kamāvėh sir ḏẖaṇī lāhā palai pā-e.
Lab lobẖ buri-ā-ī-ā cẖẖode manhu visār.
Gaṛ ḏohī pāṯisāh kī kaḏe na āvai hār.
Cẖākar kahī-ai kẖasam kā sa-uhe uṯar ḏe-e.
Vajahu gavā-e āpṇā ṯakẖaṯ na baisėh se-e.
Parīṯam hath vaḏi-ā-ī-ā jai bẖāvai ṯai ḏe-e.
Āp kare kis ākẖī-ai avar na ko-e kare-i. ||45||
In essence: Like the soldiers, the beings are in their bodies to act according to the allotted pay (support of life); those who praise Akalpurakh get profit of it. They abandon greed and sins; they praise Akalpurakh loudly and never get defeated (by negative forces because they praise Him and take His ordinance happily). How that person who questions his Master can be called a servant? Such a person loses His support and a chance to sit on a throne of eternal bliss. All glories are in the hands of my Beloved (Akalpurakh); He gives to that one with whom He is pleased. Before whom we can cry for help? He is doing everything; no one can do at his/her own.
ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹੈ ਦੁਲੀਚਾ ਪਾਇ ॥
ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥
ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥
ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸਿ ਮਿਲੇ ਲਾਹਾ ਲੈ ਪਰਥਾਇ ॥
ਰਚਨਾ ਰਾਚਿ ਜਿਨਿ ਰਚੀ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਆਕਾਰੁ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਅੰਤੁ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪੬॥
ਨਰਕ ਨਿਵਾਰਣੁ ਨਰਹ ਨਰੁ ਸਾਚਉ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥
ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਢੂਢਤ ਫਿਰਿ ਰਹੀ ਮਨ ਮਹਿ ਕਰਉ ਬੀਚਾਰੁ ॥
ਲਾਲ ਰਤਨ ਬਹੁ ਮਾਣਕੀ ਸਤਿਗੁਰ ਹਾਥਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥
ਊਤਮੁ ਹੋਵਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲੈ ਇਕ ਮਨਿ ਏਕੈ ਭਾਇ ॥
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸਿ ਮਿਲੇ ਲਾਹਾ ਲੈ ਪਰਥਾਇ ॥
ਰਚਨਾ ਰਾਚਿ ਜਿਨਿ ਰਚੀ ਜਿਨਿ ਸਿਰਿਆ ਆਕਾਰੁ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੇਅੰਤੁ ਧਿਆਈਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪੬॥
Bīja-o sūjẖai ko nahī bahai ḏulīcẖā pā-e.
Narak nivāraṇ narah nar sācẖa-o sācẖai nā-e.
Vaṇ ṯariṇ dẖūdẖaṯ fir rahī man mėh kara-o bīcẖār.
Lāl raṯan baho māṇkī saṯgur hāth bẖandār.
Ūṯam hovā parabẖ milai ik man ekai bẖā-e.
Nānak parīṯam ras mile lāhā lai parthā-e.
Racẖnā rācẖ jin racẖī jin siri-ā ākār.
Gurmukẖ be-anṯ ḏẖi-ā-ī-ai anṯ na pārāvār. ||46||
In essence: I don’t see any other one, who is an eternal Master of all like Ekankar. Through the praise of His name, the eternal Master, who wards off miseries and pains, is obtained. After wandering through jungles and so on, now I have understood that the treasure of gems, jewels and pearls (virtues) is in the hand of the Satiguru; through him I can meet Ekankar by becoming sublime, pure and virtuous by falling in love sincerely with Him only. Oh Nanak! Those who are imbued with Him earn profit hereafter. Ekankar, who created the creation and the forms, is infinite and without limits; He can be meditated on through the Guru’s guidance.
Page 936 – 937
ੜਾੜੈ ਰੂੜਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਈ ॥ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਰਾਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
ੜਾੜੈ ਗਾਰੁੜੁ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਤੁ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥
ਸੋ ਸਾਹੁ ਸਾਚਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥
ਰੂੜੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥
ੜਾੜੈ ਗਾਰੁੜੁ ਤੁਮ ਸੁਣਹੁ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਮਤੁ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਹਿ ॥
ਸੋ ਸਾਹੁ ਸਾਚਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਰਾਸਿ ॥ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥
ਰੂੜੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਆਪੁ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਹਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰਿ ॥੪੭॥
ṛāṛai rūṛā har jī-o so-ī. Ŧis bin rājā avar na ko-ī.
ṛāṛai gāruṛ ṯum suṇhu har vasai man māhi.
Gur parsādī har pā-ī-ai maṯ ko bẖaram bẖulāhi.
So sāhu sācẖā jis har ḏẖan rās. Gurmukẖ pūrā ṯis sābās.
Rūṛī baṇī har pā-i-ā gur sabḏī bīcẖār.
Āp ga-i-ā ḏukẖ kati-ā har var pā-i-ā nār. ||47||
In essence: My Master is the most beauteous one; there is no other King but Him. (OhPundit!) You listen to the Guru’s mantra; Akalpurakh will come to dwell in you. No one should be in any illusion that without the Guru’s blessings, Akalpurakh is obtained. Only that person who has the wealth of His name is rich. Such a person becomes perfect and praiseworthy with the Guru’s blessings. The Guru’s shabda is beauteous; by reflecting on it, Akalpurakh is obtained. As the soul-bride’s “self” (conceit) is eliminated, her pains are eradicated and she attains her Spouse, Akalpurakh.
Regardless how much wealth we accumulate, it never gives us happiness that can last forever; nonetheless, living in His love fills us with everlasting bliss:
ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਧਨੁ ਕਾਚਾ ਬਿਖੁ ਛਾਰੁ ॥
ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥
ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥
ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥
ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥
ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥
ਸਾਹੁ ਸਦਾਏ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
ਸਚਿਆਰੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ॥
ਹਰਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਊਜਲੋ ਪਤਿ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਬੋਲੁ ॥
ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਸੁਜਾਣੁ ਤੂ ਤੂ ਸਰਵਰੁ ਤੂ ਹੰਸੁ ॥
ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਸੁ ॥
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਸੋ ਜਾਣੁ ॥
ਬਿਖਿਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੪੮॥
Su-inā rupā sancẖī-ai ḏẖan kācẖā bikẖ cẖẖār.
Sāhu saḏā-e sancẖ ḏẖan ḏubiḏẖā ho-e kẖu-ār.
Sacẖi-ārī sacẖ sancẖi-ā sācẖa-o nām amol.
Har nirmā-il ūjlo paṯ sācẖī sacẖ bol.
Sājan mīṯ sujāṇ ṯū ṯū sarvar ṯū hans.
Sācẖa-o ṯẖākur man vasai ha-o balihārī ṯis.
Mā-i-ā mamṯā mohṇī jin kīṯī so jāṇ.
Bikẖi-ā amriṯ ek hai būjẖai purakẖ sujāṇ. ||48||
In essence: Usually we gather gold, silver, and wealth, but they are like poison and ashes/temporary. Those who gather wealth are called bankers, but their dilemma and duality waste their lives. The true ones gather Akalpurakh’s name that is invaluable. Those who remember the immaculate and pure Creator get true honor and respect; they say “Oh Akalpurakh! You are our beloved friend; you are all wise; you are the tank and its swan as well.” I sacrifice to those in whose minds the true Master dwells. (So, you) Only recognize Akalpurakh who has created the bewitching Maya. Those who have realized the all-wise Akalpurakh deem good and bad as the same (bitter or sweet comes from the same source: Akalpurakh).
ਖਿਮਾ ਵਿਹੂਣੇ ਖਪਿ ਗਏ ਖੂਹਣਿ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥
ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥
ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥
ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥
ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥
ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥
ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਉ ਗਣੀ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਬਿਸੰਖ ॥
ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪਣਾ ਖੂਲੈ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇ ॥
ਸਬਦਿ ਮਹਲੀ ਖਰਾ ਤੂ ਖਿਮਾ ਸਚੁ ਸੁਖ ਭਾਇ ॥
ਖਰਚੁ ਖਰਾ ਧਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੂ ਆਪੇ ਵਸਹਿ ਸਰੀਰਿ ॥
ਮਨਿ ਤਨਿ ਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਧੀਰ ॥
ਹਉਮੈ ਖਪੈ ਖਪਾਇਸੀ ਬੀਜਉ ਵਥੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਵਿਚਿ ਪਾਇਅਨੁ ਕਰਤਾ ਅਲਗੁ ਅਪਾਰੁ ॥੪੯॥
Kẖimā vihūṇe kẖap ga-e kẖūhaṇ lakẖ asaʼnkẖ.
Gaṇaṯ na āvai ki-o gaṇī kẖap kẖap mu-e bisankẖ.
Kẖasam pacẖẖāṇai āpṇā kẖūlai banḏẖ na pā-e.
Sabaḏ mahlī kẖarā ṯū kẖimā sacẖ sukẖ bẖā-e.
Kẖaracẖ kẖarā ḏẖan ḏẖi-ān ṯū āpe vasėh sarīr.
Man ṯan mukẖ jāpai saḏā guṇ anṯar man ḏẖīr.
Ha-umai kẖapai kẖapā-isī bīja-o vath vikār.
Janṯ upā-e vicẖ pā-i-an karṯā alag apār. ||49||
In essence: Lacking tolerance, innumerable numbers of people have perished; their count is not possible; how can I count them? All of them have perished being distressed and bothered. When one understands the eternal Master, one becomes broadminded and one’s chains of narrow-mindedness go away. Oh Ekankar! Through the Guru’s shabda, one sees you and attains virtues of forgiveness and peace. You become one’s support, wealth, and concentration. You become manifest in one, and one’s mind is stilled. And one starts praising you extremely; however, (and opposite of it) in self-conceit, the beings, without His name, are distracted by Maya and get ruined. (Look at His play!) The infinite Creator Himself remains detached though He has created the beings and put conceit in them.
Here are few words on the wealth for which the world has gone crazy and to gain it, it remembers Him as well. Isn’t it sad that His love that frees us from all worries remains unimportant to us?
ਸ੍ਰਿਸਟੇ ਭੇਉ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥ ਸ੍ਰਿਸਟਾ ਕਰੈ ਸੁ ਨਿਹਚਉ ਹੋਇ ॥
ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥ ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥
ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥ ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥
ਸੰਪੈ ਕਉ ਈਸਰੁ ਧਿਆਈਐ ॥ ਸੰਪੈ ਪੁਰਬਿ ਲਿਖੇ ਕੀ ਪਾਈਐ ॥
ਸੰਪੈ ਕਾਰਣਿ ਚਾਕਰ ਚੋਰ ॥ ਸੰਪੈ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਹੋਰ ॥
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ॥ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਛੁਟੈ ਨਿਦਾਨਿ ॥੫੦॥
Sariste bẖe-o na jāṇai ko-e. Saristā karai so nihcẖa-o ho-e.
Sampai ka-o īsar ḏẖi-ā-ī-ai. Sampai purab likẖe kī pā-ī-ai.
Sampai kāraṇ cẖākar cẖor. Sampai sāth na cẖālai hor.
Bin sācẖe nahī ḏargėh mān. Har ras pīvai cẖẖutai niḏān. ||50||
In essence: No one knows the secret of the Creator; it happens what the Creator does assuredly. People contemplate Him to get wealth; however, one gets as per His will (preordained-writ). Because of the wealth, the people become servants and thieves; however, it doesn’t go with anyone; after one’s death, someone other owns it. Without His true name, there is no honor given by Him. One who drinks Ekankar’selixir (His name-love) gets liberated from this (the wealth-slavery).
In the following stanza, the Guru makes clear what a seeker needs to do to realize the eternal Creator. Thus, it becomes clear that without falling in love with Him, we remain stuck in the Maya quagmire. Following the Guru’s guidance can be considered a Sikh’s goal of life while living in this Maya dominated world:
ਹੇਰਤ ਹੇਰਤ ਹੇ ਸਖੀ ਹੋਇ ਰਹੀ ਹੈਰਾਨੁ ॥
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥
ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਮਨਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਹਰਿ ਪੜਣਾ ਹਰਿ ਬੁਝਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਖਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੫੧॥
ਹਉ ਹਉ ਕਰਤੀ ਮੈ ਮੁਈ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਮਨਿ ਗਿਆਨੁ ॥
ਹਾਰ ਡੋਰ ਕੰਕਨ ਘਣੇ ਕਰਿ ਥਾਕੀ ਸੀਗਾਰੁ ॥
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥
ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੇਖਹੁ ਮਨਿ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਹਰਿ ਪੜਣਾ ਹਰਿ ਬੁਝਣਾ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਖਹੁ ਪਿਆਰੁ ॥
ਹਰਿ ਜਪੀਐ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੫੧॥
Heraṯ heraṯ he sakẖī ho-e rahī hairān.
Ha-o ha-o karṯī mai mu-ī sabaḏ ravai man gi-ān.
Hār dor kankan gẖaṇe kar thākī sīgār.
Mil parīṯam sukẖ pā-i-ā sagal guṇā gal hār.
Nānak gurmukẖ pā-ī-ai har si-o parīṯ pi-ār.
Har bin kin sukẖ pā-i-ā ḏekẖhu man bīcẖār.
Har paṛ-ṇā har bujẖ-ṇā har si-o rakẖahu pi-ār.
Har japī-ai har ḏẖi-ā-ī-ai har kā nām aḏẖār. ||51||
In essence: I am wonder-struck to see that my ‘self-conceit’ is gone; my mind is attached to the Guru’s shabda and I have attained the divine knowledge”. I am weary of wearing of necklace, hair-strings, and bracelets (I am tired of making religious show); however, after meeting my Beloved Ekankar, I am in peace, and now I wear the garlands of virtues. Oh Nanak! Through the Guru, love for Ekankar is attained (developed). Check out by pondering over it, without Ekankar, none has obtained peace. (The Guru’s advice is that) Read about Ekankar, understand Him, and be in love with Him. Have Ekankar’s support, recite His name and meditate on His name.
ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੇ ਸਖੀ ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗੁ ਧਾਰਿ ॥
ਕਰਤੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਬੂਝਹੁ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਲਿਖਿਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਸਾਰਿ ॥
ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਕਰਿ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਹਿਰਦੈ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥੫੨॥
ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗੁ ਧਾਰਿ ॥
ਕਰਤੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਬੂਝਹੁ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਲਿਖਿਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੀਐ ਜਿਉ ਭਾਵੀ ਤਿਉ ਸਾਰਿ ॥
ਨਦਰਿ ਤੇਰੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਚਿ ਮੁਏ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਿ ॥
ਜਿ ਪੁਰਖੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤਿਸ ਕਾ ਕਿਆ ਕਰਿ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਹਿਰਦੈ ਦਿਤਾ ਦਿਖਾਇ ॥੫੨॥
Lekẖ na mit-ī he sakẖī jo likẖi-ā karṯār.
Āpe kāraṇ jin kī-ā kar kirpā pag ḏẖār.
Karṯe hath vaḏi-ā-ī-ā būjẖhu gur bīcẖār.
Likẖi-ā fer na sakī-ai ji-o bẖāvī ṯi-o sār.
Naḏar ṯerī sukẖ pā-i-ā Nānak sabaḏ vīcẖār.
Manmukẖ bẖūle pacẖ mu-e ubre gur bīcẖār.
Jė purakẖ naḏar na āvī ṯis kā ki-ā kar kahi-ā jā-e.
Balihārī gur āpṇe jin hirḏai ḏiṯā ḏikẖā-e. ||52||
In essence: Oh, my friend! Akalpurakh’s scribed writ cannot be erased. The Creator, who has created the universe, comes into mind (is met) with His grace. By reflecting on the Guru’s instructions, it is understood that all the glories are in the Creator’s hands. His scribed writ cannot be changed. Oh Nanak! Say: Oh Akalpurakh! Take care of us as it pleases you. With your grace, by reflecting on your name, peace is obtained. Those who are mind-slaves pass through miseries, but those who followed the Guruare saved. What can be said about Akalpurakh, who is not seen? I sacrifice to my Guru,who has shown Him within.
Whoever claims to be a religious teacher, must inspire the seekers to get attached to Ekankar by stilling his (her) mind in His love; only such a teacher deserves to be called educated; nonetheless, that teacher who only follows his mind falls in the trap of Maya:
(Page 937 – 938)
ਪਾਧਾ ਪੜਿਆ ਆਖੀਐ ਬਿਦਿਆ ਬਿਚਰੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
ਬਿਦਿਆ ਸੋਧੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਮਨਮੁਖੁ ਬਿਦਿਆ ਬਿਕ੍ਰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
ਮੂਰਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨਈ ਸੂਝ ਬੂਝ ਨਹ ਕਾਇ ॥੫੩॥
ਬਿਦਿਆ ਸੋਧੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
ਮਨਮੁਖੁ ਬਿਦਿਆ ਬਿਕ੍ਰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਟੇ ਬਿਖੁ ਖਾਇ ॥
ਮੂਰਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨਈ ਸੂਝ ਬੂਝ ਨਹ ਕਾਇ ॥੫੩॥
Pāḏẖā paṛi-ā ākẖī-ai biḏi-ā bicẖrai sahj subẖā-e.
Biḏi-ā soḏẖai ṯaṯ lahai rām nām liv lā-e.
Manmukẖ biḏi-ā bikarḏā bikẖ kẖate bikẖ kẖā-e.
Mūrakẖ sabaḏ na cẖīn-ī sūjẖ būjẖ nah kā-e. ||53||
In essence: Only that Pundit who learns to live by stilling his mind (in peace) is really educated. Through the education, he understands Akalpurakh, the Origin of everything and remains imbued with His name. The mind-slave sells the knowledge he has. Thus, he earns poison and consumes poison. Because the foolish pundit has no understanding (of Akalpurakh), he doesn’t contemplate His name.
ਪਾਧਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀਐ ਚਾਟੜਿਆ ਮਤਿ ਦੇਇ ॥
ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹੁ ਨਾਮੁ ਸੰਗਰਹੁ ਲਾਹਾ ਜਗ ਮਹਿ ਲੇਇ ॥
ਸਚੀ ਪਟੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਪੜੀਐ ਸਬਦੁ ਸੁ ਸਾਰੁ ॥
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਸੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥੫੪॥੧॥
ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਹੁ ਨਾਮੁ ਸੰਗਰਹੁ ਲਾਹਾ ਜਗ ਮਹਿ ਲੇਇ ॥
ਸਚੀ ਪਟੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਪੜੀਐ ਸਬਦੁ ਸੁ ਸਾਰੁ ॥
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਜਿਸੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥੫੪॥੧॥
Pāḏẖā gurmukẖ ākẖī-ai cẖātṛi-ā maṯ ḏe-e.
Nām samālahu nām sangrahu lāhā jag mėh le-e.
Sacẖī patī sacẖ man paṛī-ai sabaḏ so sār.
Nānak so paṛi-ā so pandiṯ bīnā jis rām nām gal hār. ||54||1||
In essence: A true Guru’s follower is actually a Pundit who educates his disciples to contemplate Ekankar’s name and tells them that only profit in this world is to gather (be with Him) His name. A true patti (education) is to implant Ekankar in the mind; thePundit should teach his disciples to contemplate Guru’s shabda. Oh Nanak! That person alone is a wise scholar, who has the garland of Ekankar’s name (It means: to be completely in love with Akalpurakh).
In a nut shell, it can be said that the Guru states that those who, forgetting the eternal Creator, worship other entities are in spiritual darkness; none is beyond His ordinance and all are subject to come and go from this planet but the Eternal Creator. To realize Him, a true Guru, who has realized Him, is needed, but the Guru’s guidance to realize Him comes only through His blessings, and to have His blessings, one needs to tread on a virtuous path free from greed, conceit, anger, lust and deep attachment. Once one becomes virtuous through the Guru’s guidance, one remains focus onEkankar, the eternal Creator. Having fear and love for Him, one gets rid of the Maya pursuits and remains in love with the Creator; consequently, Ekankaar blesses the Guru-oriented seeker. Then, loving the world creates no problem. Always remember that it is the attachment of the world that takes the seeker’s focus away from the Creator.
Completed
Wishes
Gurdeep Singh
